~ de werkdruk verandert misschien niet, maar hoe je ermee omgaat wel ~

De buitenwereld ziet een gedreven docent die met plezier en gemak haar werk doet. Wat ze niet zien, is dat je je vaak gejaagd voelt. Het werk gaat altijd voor en door en het kost je steeds meer moeite om het zo vol te houden. Doordat dit bijna al jouw tijd en energie vraagt, kun je geen aandacht meer opbrengen voor je relatie, je vrienden, sporten – voor überhaupt iets anders dan voor school.

 

Grote kans dat je dit herkent:

  • Als de wekker om 6.15 uur gaat, heb je de lessen en vergaderingen van die dag in gedachten al compleet doorgenomen. Je hoofd springt eerder aan dan het geluid van het alarm. Wel handig dat je dag al voorbereid is voordat je opstaat, maar het komt je nachtrust en je energie niet bepaald ten goede.
  • Door de werkdruk merk je dat je met tegenzin naar je werk begint te gaan, terwijl je lesgeven altijd superleuk vond. Ken je die slogan nog: ‘Onderwijs, iedere dag anders’, bedoeld om de dynamiek van het beroep te benadrukken? Er was een tijd dat jij die afwisseling heerlijk vond, maar nu krijg je er eerder de zenuwen van.
  • Met hoofdpijn sleep je jezelf naar het schoolfeest, waar je meer aan het gapen dan genieten bent. Op twee paracetamol lukt het je net om tot het einde te blijven.
  • Je bent aan het aftellen naar de schoolvakantie om .. bij te komen? Nee, om bij te werken natuurlijk. Je wilt best iets leuks doen met je partner, maar niet op maandag, dinsdag en woensdag, en eigenlijk moet je die vrijdag ook alvast iets doen voor de eerste schooldag na de vakantie.
  • Je zit ’s avonds moe op de bank te scrollen door je socials, maar hebt steeds het gevoel dat je nog van alles moet doen. Met een zucht duw je de kat van schoot omdat die plaats moet maken voor de stapel nakijkwerk. Dat zou best later deze week nog kunnen, maar als je het nu doet, wordt je to-dolijst iets korter.
  • Over lijstjes gesproken: als ik nu alvast..

    - de toetsen nakijk, heb ik morgen misschien tijd om te sporten.

    - de lessen van volgende week voorbereid, kan ik het zaterdag rustig aan doen.

    - de cijfers invoer, kan ik maandag eerder naar bed.

    Enzovoort.

 

Hoe lang is het nog oké voor je om het werk altijd op de eerste plaats te zetten? Hoe lang houd je het nog vol om 45 uur werk in je aanstelling van 0,8 te proppen? Als je zo gestrest doorgaat, is het op een dag genoeg en moet je je ziek melden. Wordt het niet eens tijd om toe te geven dat het zo niet langer gaat?

 

Waarom werk je met mij?

Met mijn achtergrond als docent ken ik het onderwijs van binnenuit, dus we kunnen meteen to the point komen en het over jou hebben. De werkdruk verandert waarschijnlijk niet, maar hoe je die ervaart en ermee omgaat wel.

In mijn praktijk combineer ik verschillende vormen van begeleiding, speciaal op jou afgestemd. We gaan vooral niet alleen maar over je situatie praten, want als dat het op zou lossen, dan was het al lang opgelost. Ik maak gebruik van lichaamsgerichte coaching met onder meer ademwerk en rebalancing. Geeft niks als je niet weet wat dat is, als ik maar weet hoe ik het inzet om jou te helpen.

Ik ben je voorgegaan op het gebied van dealen met (werk)stress en heb op dat gebied een aantal opleidingen gedaan. Ik begeleid jou vanuit expertise, deskundigheid en ervaring.

 

wat zeggen anderen over mij?

 

"Door haar achtergrond in de taal, ademcoaching en rebalancing weet zij haar kennis en talenten perfect te combineren: haar woorden raken de juiste snaar, met de adem begeleidt ze me terug in het heden en haar aanrakingen hebben een helende werking." (Linde)

~

"Ik zie een parallel met jouw passie voor hardlopen: dat vereist doorzettingsvermogen, een duidelijk (eind)doel, training om goed te worden en keuzes maken om te bereiken wat je wilt. Al die aspecten kwamen terug in je drive om opleidingen te volgen (naast je drukke baan may I add) en zo uiteindelijk deze coach te worden. (P.B)

~

"Natascha nodigt je uit om op ontdekkingsreis te gaan, nieuwsgierig naar de wijsheid en kracht die je in je (lichaam) draagt, hier woorden aan te geven. Daarbij ook ruimte te geven aan de adem, ademruimte, levenskracht" (E., docent)